Door de bomen het bos niet meer zien met zoveel polissen

geplaatst in: uitvaart | 0


Via een advertentie in een plaatselijk weekblad word ik gebeld door een meneer.Hij vraagt mij of ik een keer bij hem en zijn vrouw wil komen om uitvaartpolissen uit te zoeken.“Ik heb er een aantal en zie door de bomen het bos niet meer”. We maken een afspraak en op een dag in mei zit ik bij hen aan de tafel.

Na ruim 2 uur praten en bellen zijn we er uit. Mevrouw en meneer hebben de nodige informatie ontvangen en meneer weet wat de uitkering van de polissen zijn. Ik zie dat hem dit rust geeft. Kijk, zegt hij, ik ben ziek en weet natuurkijk niet hoe lang of het duurt maar ben blij dat we dit hebben uitgezocht. U stuurt mij de factuur maar! Hierop geef ik aan dat ik nooit geen facturen stuur bij voorgesprekken omdat ik het heel belangrijk vind dat mensen goed worden geïnformeerd en daar hoort het uitzoeken van polissen bij. Wel, zeg ik, hoop ik dat het nog heel lang duurt maar mocht er een overlijden plaatsvinden dat u aan mij denkt. Dat komt goed, zegt hij.

Het is augustus en ik word gebeld door de dochter van deze meneer met de mededeling dat haar vader is overleden. Toch enigszins geschrokken vraag ik door en kom er achter dat haar vader in Amsterdam in het Antonie van Leeuwenhoekziekenhuis is overleden. Ze vertelt mij dat haar vader ook wel heel ziek was en lichtelijk onder “dwang” naar Amsterdam is gebracht omdat daar de meest passende zorg kon worden verleend.

 

Op de dag van de crematie willen een aantal kleinkinderen graag iets vertellen over hun opa en zo kom ik er achter dat hij voor de twee kleinzonen, die op jonge leeftijd hun vader hebben verloren, wel een hele belangrijke rol heeft gespeeld. Middels de foto’s die tijdens de plechtigheid worden getoond wordt mij dit heel duidelijk. Opa was heel trots op alle 5 kleinkinderen maar die 2 jongens waren toch wel heel bijzonder voor hem. En was deze opa ook wel heel bijzonder voor die twee jongens

  • harmabodde

Uitvaart met een Harley Davidson

geplaatst in: uitvaart | 0

Ik werkte nog voor een landelijke uitvaartorganisatie toen ik naar een melding moest waarbij een jong iemand zichzelf van het leven had beroofd.Hoe heftig kan het zijn! Ik kom bij het aangegeven adres en tref daar de echtgenote, jonge kinderen en ouders, uiteraard totaal ontredderd aan. Bij een plotseling overlijden kan de familie al ontredderd zijn, laat staan bij een familie waarbij een zelfgekozen einde heeft plaatsgevonden.Hoe kon het gebeuren, is de vraag die steeds naar voren komt en natuurlijk neem ik de tijd voor deze mensen om hun verhaal aan te horen om zo met elkaar tot een passend afscheid te komen. Helaas kan ook ik geen antwoord vinden op al hun vragen.Er stak eigenlijk maar 1 ding met kop en schouders boven het verhaal uit en dat was zijn liefde voor de motor en niet zomaar een motor maar wel een Harley Davidson. Deze stond ook bij hen bij de voordeur.Het ging door mijn hoofd om hier zeker iets mee te doen. Vooral toen de echtgenote mij vertelde dat hij deze motor zelf heeft gebouwd.Later in die week werd ik benaderd door de voorman van de Harley Davidsonclub.De leden van de motorclub gaven aan hem te willen begeleiden in zijn laatste rit naar het crematorium.Zo gebeurde het dat we op de dag van de uitvaart met overledene in de rouwauto (de uitvaartmotor was helaas geen optie) en zijn gezin erachter in de volgauto naar het crematorium reden. Later hoorde ik van de volgautochauffeuse dat de echtgenote had gevraagd om de ramen van de volgauto wel open moesten om zo het geronk van de motoren te kunnen horen.Voor de rouwauto reden 50 motoren van het merk, hoe kan het ook anders, Harley Davidson.Heel gedisciplineerd reden de jongens voor de rouwauto uit waarbij ze aangekomen bij het crematorium een erehaag vormden met hun motor. Wat een geweldig eerbetoon, 50 Harley’s op rij, een echt kippenvelmoment.En de plechtigheid……..die begon, hoe kan het ook anders, met stevige muziek, Thunderstruck van ACDC.Met deze ervaring wil ik aangeven dat het voor ons uitvaartverzorgers een mooie uitdaging is om een liefhebberij of hobby van de overledene terug te laten komen in de uitvaart.Wel is het belangrijk om bij leven wensen uit te spreken en vast te leggen in het handige boekje dat heet “om vast over na te denken”.Dit kunt u geheel vrijblijvend en gratis aanvragen via het contactformulier op www.harmaboddeuitvaartzorg.nl

Het afscheid van een bijzonder mens

geplaatst in: uitvaart | 0

28 februari 2019
Als zelfstandig uitvaartverzorger neem ik je graag mee in de wereld van de uitvaartzorg. Ik vertel je over mijn werkzaamheden en de vele bijzondere ervaringen die ik meemaak. De bijzondere, verdrietige, maar ook grappige momenten. Zo krijg jij een indruk wat er allemaal mogelijk is in de uitvaartzorg en wat er geregeld moet worden. In deze column neem ik je mee in één van die bijzondere momenten. Een afscheid dat ik liever had willen uitstellen.
Uitvaartverzorger Harma Bodde
Afscheid
‘Het is alweer een aantal jaren geleden wanneer ik word gebeld door een zoon, hij vraagt mij of ik binnenkort ook tijd heb. En of ik weet wie ik aan de telefoon heb. Ja, dat weet ik maar al te goed. Zijn vader is amper 5 maanden geleden overleden en ik heb de familie mogen begeleiden in de dagen van het afscheid nemen. In deze dagen is het contact met de familie zo intens dat zij nog wel even in mijn geheugen blijven hangen. Sterker nog, wanneer ik een familie na een lange tijd weer spreek dan kan ik de hele periode zo weer voor de geest halen en speelt de hele gebeuren als een film zich in mijn hoofd af.
Triest bericht
Hij vertelt me dat zijn moeder terminaal is en ze wil me graag nog een keer spreken voor ze gaat. Ik schrik van het trieste bericht. De laatste keer dat wij elkaar hebben gesproken oogde ze vitaal en gezond. Dat was toen ik de factuur van de uitvaart van haar man kwam brengen, dit doe ik altijd persoonlijk waarbij we samen terugkijken op die periode van afscheid nemen en hoe de familie mijn dienstverlening heeft ervaren. Ik weet nog dat ze toen van die overheerlijke slagroomsoezen van de plaatselijke bakker bij de koffie serveerde.
Afscheid
Gewapend met een bos bloemen zoek ik haar op. Ik schrik van het kleine hoopje mens wat er van haar is overgebleven. Ze vertelt me dat niet lang meer duurt voor ze dit aardse bestaan moet verruilen voor het eeuwige en ze hoopt hierbij dat ze worden verenigd met haar man, die haar nog geen half jaar geleden is voorgegaan. Ze geeft aan dat ik wederom de uitvaart moet verzorgen, omdat ik het bij haar man ook zo mooi had verzorgd. Ik bedank haar voor dit prachtige compliment, maar zeg haar dat ik dit liever nog even had willen uitstellen. Ze is even stil maar ze antwoordt met de opmerking dat ze geen keus heeft. Dit begrijp ik en vraag haar welke wensen ze heeft voor haar afscheid. Hierop antwoordt ze dat ze het graag net zo wil als bij haar man, eenvoudig maar waardig. Na een uurtje zie ik dat ze erg moe is en nemen we afscheid van elkaar. Ik merk dat ik dit moeilijk vind maar beloof haar een mooie uitvaart te geven.
Kerkelijke uitvaart
Twee dagen na ons gesprek word ik gebeld door de zoon. Zijn moeder heeft het aardse bestaan verlaten. Zo zitten we, binnen een half jaar, wederom met kinderen en kleinkinderen om de tafel om de uitvaart vorm te geven. Met een prachtige kerkelijke uitvaart geven we mevrouw het afscheid waar ze om heeft gevraagd, waardig, eenvoudig maar warm. En de belangstelling was groot, zeer groot! Dag lieve mevrouw, rust zacht, ik vond u een bijzonder mooi mens.
Wensen vastleggen
Wil jij ook van tevoren je wensen vastleggen? Dan kan dit in geheel vrijblijvend gesprek. Hierin denk ik met je mee, geef ik je tips en krijg je ook informatie over de prijzen. Ook kun je bij mij een gratis wensenboekje aanvragen, dat je door alle keuzes omtrent de uitvaart leidt.